Spelen met zonder speelgoed

Annelies Geijtenbeek / Moeder van drie (Jonna 9, Tobias 6 en Leon 0) / Vrouw van Wilbert / Blogger / Opvoedkunstenaar met vallen en opstaan / Fan van natuurlijk spelen / Verhalenverteller / Kokkin

Op deze blog schrijf ik stukjes over spelen. Spelen zonder speelgoed en soms met. Ik heb ontdekt dat kinderen domweg het beste kunnen spelen zonder speelgoed. Niet dat mijn kinderen geen speelgoed mogen hebben hoor. Heus wel. Dit wordt geen dogmatisch verhaal van een ecomoeder in een eigen universum. Dit gaat over de oerdrang van mensen om te spelen en te creëren en hoe je die in leven houdt in deze wereld vol schermen en prikkels.

Negen jaar geleden werd mijn eerste kindje geboren. Een prachtig meisje met donkerbruine oogjes. De oogjes stonden wijd open en met keken volle interesse in de wereld buiten de baarmoeder. Ze groeide op en tot mijn verbazing kon ze niet spelen. Huh? alle kinderen spelen toch? Nou, deze deed het niet. Steeds had ze mij nodig om zichzelf te vermaken. Steeds moest ik nieuwe dingen aandragen. Het was vijf minuten leuk en daar ging ze alweer naar het volgende. En daar begon mijn zoektocht.

Uiteindelijk ontdekte ik dat ze wel degelijk kan spelen. Heel goed zelfs. Maar niet met speelgoed. Wel met karntonnen dozen, diertjes in de natuur, houtjes en touwtjes takken, water, zand èn, èn.....èn. 

Inmiddels heb ik drie kinderen. Twee grote en een heel kleintje. Samen met hun beleef ik mini-avontuurtjes. Zij leren me om te blijven spelen. Ook als je 37 bent.

Met deze blog wil ik je inspireren. Laten zien dat je met bijzonder weinig middelen onbetaalbare momenten kan creëren met je kinderen. Eenvoud, liefdevolle begrenzing en grote berg fantasie zijn sleutelwoorden. Ik wens je veel leesplezier.

Liefs,

Annelies